Naar het artikel in "VROUW" - Februari 2016

 

Om meer aandacht te vragen voor slachtoffers van loverboys, lanceert Meld Misdaad Anoniem vandaag een nieuwe campagne tegen loverboys en mensenhandel. Een goed initiatief vindt de 24-jarige Monique. Zij viel zelf in handen van een loverboy.

 

"In 2009 liep ik Manuel voor het eerst tegen het lijf. We raakten aan de praat en er was eigenlijk meteen een klik. Hij was zo spontaan en zo geïnteresseerd. We konden úren praten over van alles en nog wat. Dat had ik nog nooit gehad bij een jongen. Ondanks zijn interesse, had ik geen gevoelens voor Manuel. Ik zag hem meer als een goede vriend."

 

VLINDERS
"Dat veranderde al snel. De ruzies met mijn ouders stapelden zich op en om de woordenwisselingen te vermijden, vluchtte ik steeds vaker naar zijn huis. We brachten avonden samen door, pratend. Hij begreep mij, wist écht hoe ik mij voelde. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste vlinders opdoken en er toch iets opbloeide tussen ons."

"Dit tot ongenoegen van mijn familie en vriendinnen. Zij vertrouwden Manuel niet, vonden het een foute jongen. Er werd mij dan ook continu gezegd dat ik moest oppassen. Dat ik beter een einde kon maken aan mijn relatie met hem. Opmerkingen die bij mij juist averechts werkten."

"Waarom zou ik een punt zetten achter een relatie met een jongen die mij wél begrijpt, met wie ik nooit ruzie heb en die superlief voor mij is? Wat dachten ze wel niet. Ik twijfelde er niet over en omdat ik onvoorwaardelijk voor Manuel koos, liet iedereen in mijn omgeving mij keihard vallen. Ik stond er helemaal alleen voor en had alleen Manuel nog."

 

BEGIN VAN HET EINDE
"Dat was het begin van het einde. Aangezien ik bij Manuel verbleef, stelde hij voor dat het misschien een idee was om een baantje te zoeken voor mij, zodat ik ook iets om handen had. Een goede vriendin van hem had een leuke baan bij een bedrijf waar ik ook zo terecht kon. Het klonk allemaal zo positief, dat ik er met open ogen intuinde."

"Diezelfde middag stonden we, samen met een vriend van Manuel, bij haar voor de deur. Nog steeds had ik geen argwaan. Het meisje stelde zich netjes voor, was ontzettend gastvrij en erg geïnteresseerd. Wél was ik inmiddels heel benieuwd naar mijn nieuwe baan."

 

FOUTE BOEL
"Daar kwam ik sneller achter dan ik had gewild. Vanuit het niets begon de vriend van Manuel mij te betasten. Ik riep hem van mij af te blijven en vroeg Manuel er iets van te zeggen. 'Waarom? Laat hem lekker zijn gang gaan', is wat hij zei. Ik kreeg een enorme steek in mijn maag. Dit was niet goed, het was foute boel."

"Nog diezelfde avond werd ik door die jongen verkracht, waar Manuel naast zat. Ik was doodsbang. Het waren zulke sterke, grote jongens. Wat kon ik daar nou tegen beginnen? Bovendien wist ik dat Manuel losse handjes had en niet zou schromen om mij iets aan te doen. Ik liet het allemaal gebeuren."

 

DONKER KAMERTJE
"Nog geen dag na die lugubere nacht, werd ik aan het werk gezet in een seksclub. Maandenlang zat ik iedere avond aan de bar te wachten op mannen die een kamer wilden huren, of beter gezegd: die mij wilden inhuren. Vreselijk. Soms ging het de hele nacht door. Man, na man, na man ..."

"Overdag deed ik niks. Manuel sloot mij op in een piepklein, donker kamertje met alleen een matras en een tv, die het overigens niet eens deed. Ik sliep de hele dag door en probeerde mijn gedachtes zoveel mogelijk uit te schakelen. Al ging dat natuurlijk niet altijd. Heel vaak dacht ik: 'Misschien kan ik er nu beter een einde aan maken, dan ben ik overal vanaf'.

 

VLUCHTEN
"Natuurlijk heb ik er weleens aan gedacht om te vluchten, maar ik durfde niet. Als ik niet deed wat Manuel zei, werd hij woest. Zo heeft hij mij een keer bij de keel gegrepen en tegen de muur aan gedrukt, waardoor ik bijna stikte. Dat alleen omdat ik iets niet wilde, dus laat staan als ik de benen zou nemen. Bovendien hield hij mij continue in de gaten. Ik kon geen kant op."

"Ik kon niet meer helder nadenken en dacht dat het allemaal mijn eigen schuld was. Er waren zoveel mensen die mij hadden gewaarschuwd voor Manuel, maar ik wilde niet luisteren. Dat dit nu allemaal gebeurde, had ik aan mezelf te danken. Ik was compleet gebrainwasht en had geen idee hoe ik hier ooit nog uit zou komen."

 

REDDENDE ENGEL
"Totdat Manuel mij op een dag terugbracht naar het meisje, die ik de eerste dag had ontmoet. Zij was mijn reddende engel. Ze nam mij in bescherming, zette mijn telefoon uit en sloot mij op in een kamer. 'Je moet hier weg Monique, nu kan het nog', is wat ze zei. Ze was zo lief, dat ineens mijn ogen weer opengingen. Wat was ik aan doen? Ik moest inderdaad weg, snel."

"Met gevaar voor eigen leven, ben ik gevlucht uit het huis. Het is een van de engste dingen die ik in mijn leven gedaan heb. Continue was ik bang dat hij ineens voor me zou staan én wat er dan zou gebeuren? Daar wil ik liever niet aan denken. Het is mij gelukkig gelukt, ik ben ontsnapt. Ontsnapt uit de hel."

 

HELEMAAL ALLEEN
"Mijn ouders hadden in die tijd geen idee wat er gaande was. Ze hadden wel een vermoeden dat ik bij Manuel was, maar konden niet ingrijpen omdat ik meerderjarig was. Ze waren dan ook dolblij toen ik ineens weer voor de deur stond. Pas later heb ik ze verteld wat er allemaal is gebeurd."

"De periode daarna was erg zwaar. Voor mijn ouders en voor mij. Niet alleen lichamelijk was ik toegetakeld, maar ook mentaal. Mijn vertrouwen in mensen was weg en door mijn relatie met Manuel stond ik er tevens helemaal alleen voor. Ik had niemand meer."

"Het klinkt misschien heel vreemd voor een buitenstaander, maar ik miste Manuel zelfs. Hij was er al die tijd wel voor mij geweest en er waren ook momenten waarop we het heel leuk hadden samen. Natuurlijk wist ik dat hij niet goed voor mij was, maar het is een emotionele worsteling die maar weinig mensen begrijpen."

 

POSITIEF
"Om er weer bovenop te komen heb ik maanden in een blijf-van-mijn-lijf-huis doorgebracht en volg ik nog steeds therapie. Wel gaat het nu, vijf jaar later, steeds een stukje beter. Zo ben ik inmiddels verloofd, ben ik bezig om mijn school weer op te pakken en kijken mijn vriend en ik samen naar een huisje voor ons tweeën."

"Ondanks mijn verleden, probeer ik positief te blijven. Dat moet wel, anders kan ik de draad nooit meer oppakken. Al betekent dat natuurlijk niet dat het litteken is verdwenen, dat zal altijd blijven. Mijn verdriet, de angst en mijn geschiedenis zal niet meer verdwijnen."

 

CAMPAGNE
"Wel ben ik blij dat er met deze nieuwe campagne aandacht wordt gevraagd voor loverboys. Daar kun je niet genoeg aandacht aan besteden, als je het mij vraagt. Als ik daar op deze manier een steentje aan kan bijdragen, doe ik dat graag. Want wat mij is overkomen, gun ik zelfs mijn ergste vijand niet."

 

Bron: https://vrouw.nl/artikel/verhalen-achter-het-nieuws/29398/monique-viel-in-handen-van-een-loverboy-soms-ging-het-de?utm_source=google&utm_medium=organic

 

Koppeling seksuele ontwikkeling

 

In deze sectie kijken we naar toepassingen van onze opgedane kennis rondom de seksuele ontwikkeling van een adolescent. Het voorbeeld dat we beschouwen is de casus van de loverboy. De case gaat over Monique. In het artikel vertelt ze over haar loverboy ervaringen. Toen het begon in 2009 was Monique slechts 17 jaar oud. Ze ontmoette Manuel en had het gevoel dat er direct een klik was. Ze kon uren met Manuel spreken en had het gevoel echt begrepen te worden. Thuis had Monique veel conflicten met haar ouders en vluchtte steeds vaker naar Manuel en verbleef bij hem langere tijd. Manuel liet het toe dat een vriend van hem Monique verkrachte en bezorgde Monique een plek in een sexclub. Ze probeerde te vluchten maar ze was bang voor de reactie van Manuel. Uiteindelijk kon ze door hulp van een ander meisje dat daar werkte wegkomen en vluchtte terug naar haar ouders.

 

Monique kon wegkomen. Vele andere meisjes wellicht niet of veel later. Hoe is het mogelijk dat een meisje zich met een loverboy inlaat en deze dingen laat gebeuren? Het loverboy voorbeeld is best wel extreem maar kan ook worden doorgetrokken naar algemene gevallen waar meisjes zich laten beïnvloeden en seksuele handelingen verrichten waar ze niet achter staan.

 

We weten dat de seksuele ontwikkeling van een adolescent een ingrijpend proces is. Ze zijn meer met hun uiterlijk bezig en willen aantrekkelijk gevonden worden. Alle veranderingen die dan plaatsvinden kunnen tot een soort identiteitscrisis leiden waarbij de adolescent zich van zijn bestaande omgeving probeert los te maken om vragen over zijn of haar eigen identiteit te beantwoorden.

 

In het geval van Monique weten we dat ze slechts 17 was en het gevoel had door haar omgeving niet begrepen te worden. Het is mogelijk dat ze worstelde met haar (seksuele) identiteit en bevestiging zocht van haar aantrekkelijk in de vorm van een diepere relatie met een man. Als Manuel een ervaren “loverboy” was, kan het zijn dat hij dit in Monique herkend heeft. Hij heeft Monique dan benadert en haar gegeven wat ze zocht: begrip en waardering. Tegelijkertijd was de relatie van Monique met haar ouders niet goed. Dit kan ook vaak gezien worden bij adolescenten die zich ontwikkelen: ze maken zich verder los van de familie. Toen is bij Monique een situatie ontstaan waarbij ze zich afgezonderd had van haar familie, kwetsbaar was en nog niet de zelfstandigheid had om zich van Manuel af te keren. Gedurende deze impasse werkte ze in de sexclub totdat ze hulp kreeg om te ontsnappen.

 

Als docent kun je dit soort fenomenen zoals “loverboys” onder de aandacht brengen bij leerlingen om de kans dat ze slachtoffer worden kleiner te maken. Het is belangrijk dat meisjes begrijpen dat bij seksuele handelingen de gemeenschappelijke ervaring en de eigen bevrediging belangrijk is. Seksuele handelingen moeten niet tot doel hebben de andere te plezieren, zeker niet als zij zichzelf hierbij niet prettig voelt. Voorlichting is een belangrijk hulpmiddel en tijd moet worden vrijgemaakt om leerlingen te informeren. Preventieve maatregelen kunnen veel leed bij meisjes voorkomen.

 

Docentenreactie

 

In de casus van de ‘Loverboys’ zien we een meisje dat niet of onvoldoende bekend is met dit fenomeen en langzaam steeds verder in haar relatie verstrikt raakt en uiteindelijk dingen doet die ze eigenlijk niet wil doen. Het duurt lang voordat ze begrijpt dat dit geen goede weg is en ze heeft hulp nodig om eruit te komen. Als docent kun je op twee momenten als mentor optreden.

 

Als eerste was het zinvol voor Monique geweest als ze dit fenomeen al gekend had. Ze had dan beter kunnen herkennen welke problemen zouden ontstaan en wellicht was het nooit zover gekomen als in het verhaal te horen was. Preventie en voorlichting kan de docent hier in het onderwijs integreren en specifiek ingaan op het loverboy-fenomeen. Hij kan uitleggen wat het is en eventueel professionele voorlichters hierin betrekken. Ook kunnen wellicht in de klas slachtoffers worden uitgenodigd om hierover te vertellen als de school in een omgeving staat waar meerdere incidenten bekend zijn.

 

Als een meisje al slachtoffer is van een loverboy kan het in de praktijk moeilijk te herkennen zijn. Wellicht komt een meisje niet vanzelf naar de docent om deze problematiek te bespreken. Wel kunnen we als docenten kijken naar veranderingen in gedragingen bij leerlingen en als we slechte ontwikkelingen waarnemen een gesprek met de leerling aangaan. Ook kan ervoor gekozen worden de leerling met een vertrouwenspersoon te laten spreken als de problemen zeer persoonlijk zijn. Is het loverboy fenomeen dan als probleem gesignaleerd, kan een goede reactie zijn van de docent deze gebeurtenissen en de eventuele invloed op de schoolresultaten met de ouders te bespreken teneinde een oplossing te ontwikkelen. Ook in het geval van misbruik kan de politie of andere externe hulp ingeschakeld worden.